Skip to content

Je breekt in een muur in en ontdekt iets ongewoons…

Bild: Artazum / Shutterstock.com

Als schrijver van Spookboeken kun je enge verhalen tegenkomen
Inleiding
Iedere wijk of buurt kent het wel dat huis waar de kinderen niet willen spelen, waar ‘enge mensen wonen’, het spookhuis. Als schrijver van spookverhalen ben ik gek op die huizen en de verhalen die er achter schuil gaan. Toen ik in een nieuwe wijk kwam te wonen deden geruchten de ronde dat één huis spoken zou herbergen. Maar de werkelijkheid was nog vreemder dan wat ik het in mijn boeken schrijf.

De bewoners van het huis naast ons hoorden af en toe vreemde geluiden. Niet altijd en niet de hele tijd, af en toe. De geluiden waren in het begin ook niet echt lastig.

Toen we ze een week later op de koffie vroegen vertelden ze dat het geluid nu luider was, en de hele tijd klonk.

1. Het huis is niet anders

Bild: Artur Szczybylo / Shutterstock.com

Onze buren woonden in een gewoon huis. Een huis in een van de beter buurten van een kleine, Amerikaanse stad. Het stadje is klein genoeg zodat iedereen toch wel iedereen kent, maar groot genoeg voor een buurt als de onze. Maar toen ze in het huis kwamen te wonen wisten ze niet hoeveel werk ze er aan zouden hebben.


Om een leefbaar huis te hebben moesten ze veel meemaken, vreemde, ongehoorde zaken.Het geluid werd alleen maar erger en het was hoog tijd er iets aan te doen. Om te beginnen, uitzoeken wie of wat het geluid veroorzaakte.

2. Een ouder huis

Bild: karamysh / Shutterstock.com

Het huis van de buren was wat ouder, het had dus een leven achter de rug en geluiden horen daar nu eenmaal bij. Huizen in Amerika zijn over het algemeen gebouwd van hout, en dat wil nog wel een kraken en knarsen. Ook bij het lopen over de vloer was geluid eigenlijk heel gewoon. Maar het geluid dat hen het leven van de buren zo hard maakte was anders.


Het was en is een goed huis, maar het geluid hoorde er niet bij. Het was een laag zoemen, of brommen en het was nu bijna constant aanwezig. Veel mensen kopen een bijna vervallen huis en knappen dat dan op.

3. Maar dit huis opknappen en verkopen leek onmogelijk

Bild: Sergey Nivens / Shutterstock.com

Eigenlijk waren onze buren, net als wij zelf, net verhuisd. De eigenaar had een baan gevonden in de buurt en wilde niet te veel reizen naar en van zijn werk. Het was een klein gezin met een kind, een meisje dat net had leren lopen.


Ik werk zelf thuis, dus ik heb niet hetzelfde probleem als mijn buurman. Onze kinderen zijn allemaal het huis uit en hebben een goed beroep. Ze komen op zondagen wel eens met zijn allen eten, maar niet iedere week.
Met ander woorden, buren maar zonder veel raakpunten. Toch zouden we in de heel nabije toekomst gezamenlijk met de buren iets meemaken dat uniek was en voor altijd een binding zou creëren.

4. Zou het een knaagdier kunnen zijn?

Bild: torook / Shutterstock.com

Bij die oudere huizen hoort eigenlijk een bevolking die we als bewoners liever niet tegenkomen. Ratten en muizen graven zich een nest onder het huis, maar ze kruipen ook omhoog in de isolatieruimte van de muren. De nagels schrapen dan over het hout of langs de bakstenen, en dat is een bekend geluid in oudere huizen. Dit geluid was anders.


En knaagdieren leven niet alleen, maar in familieverband. Als er een knaagdier vastzat in een van de muren zijn er meer! Er moesten maatregelen genomen worden. De bewoners waren er zeker van dat ze hulp nodig hadden. Echte, professionele hulp.

5. Chemische bestrijdingsmiddelen

Bild: 976photo Studio / Shutterstock.com

Onze buren maakten zich nu echt zorgen en ze belden een bedrijf om het ongedierte te bestrijden. Ook dat professionele bedrijf had moeite het geluid te identificeren, maar ze vonden wel de plaats waar het vandaan kwam. Ze markeerden een aantal plaatsen boven de bron van het geluid. De medewerkers boorden gaten en spoten daar allerlei chemische bestrijdingsmiddelen in. Als het knaagdieren waren zouden ze sterven of weggejaagd worden.


Maar de belangrijkste vraag, wat voor plaag was het eigenlijk, kon ook dat professionele bedrijf niet beantwoorden. Dus de buren moesten maar hopen dat het knaagdieren waren, ratten of muizen dus.

6. Het geluid bleef

Bild: fizkes / Shutterstock.com

Maar de bedoeling van het chemische oorlogje was dat het geluid zou verdwijnen, en het geluid bleef! De buren hoorden het allemaal, en ook wij, als we op bezoek kwamen. Het was geen grapje, het waren ook geen ratten, muizen of eekhoorntjes.


Toen de buren besloten een bedrijf in te schakelen dat spookhuizen van hun last zou moeten bevrijden, kon zelfs ik dat niet echt geloven. Als schrijver van spookverhalen weet ik een ding zeker, spoken bestaan niet!
Ik ben nog nooit een spook tegengekomen, en geloof me, ik heb er naar gezocht, jarenlang en zonder succes. Al mijn verhalen zijn pure fantasie.

7. Nieuwe benadering van het probleem

De buren begonnen langzaam aan in paniek te raken. Het huis verkopen was geen optie, het zou zo goed als niet opbrengen en waar zouden ze moeten gaan wonen? Het internet werd ingeschakeld, ook ons gezinnetje deed natuurlijk mee. We hebben opnames gemaakt van het geluid binnenshuis. Die opnames werden op fora ten gehore gebracht om er achter te komen wat het was.


Maar ook deze moderne benadering van het probleem bracht geen oplossing. Niemand wist wat voor geluid het was. Er gebeuren veel rare dingen in mijn boeken, maar ook ik had zoiets vreemds niet kunnen bedenken. Een onderwerp voor het volgende boek misschien?

8. Een zoemend geluid

Bild: pathdoc / Shutterstock.com

Na een paar weken werd het geluid duidelijker. Het was ook niet alleen geluid, er kwam een gevoel aan te pas, een vibratie met een doordringend zoemen. De buren vroegen ons met hen in de tuin te gaan zitten. Niet voor een ontspannende pauze maar om het te helpen het zoemende trillen te identificeren.


Ze vertelden ons dat ze dachten aan een nest van kleinere dieren. Toen we rond het huis liepen en naar de ramen keken zag ik inderdaad iets bewegen. Een insect vloog tegen de sponning van een raam en verdween toen ergens tussen de sponning en de bakstenen daaronder.

9. Een ongewoon insect

Kon een enkel insect zo veel overlast veroorzaken? We begrepen natuurlijk wel dat insecten bij het leven horen en dat ze in de meeste gevallen niet lastig waren. Was dit een gewoon insect? Natuurlijk zijn insecten heel gewoon, maar hier hadden we toch wel een bijzonder diertje, het was een bij.


Bijen leven als een volk, en het kan een groot volk worden als ze genoeg ruimte en bescherming hebben. Als er bijen in de muren van het huis leven zal het niet over een paar honderd dieren gaan. Een bijenvolk is veel groter dan dat. Een zwerm op zoek naar een nieuwe woning bestaat al uit meer dan duizend bijen.

10. Een heel volk als buren

De buren hadden al gauw begrepen dat er een bijenvolk binnen de muren van hun huis leefde. Nu moesten ze op zoek naar iemand met genoeg kennis van zaken om hen te helpen hun buren van een ander huis te voorzien. Een gewone imker zal zich niet zo snel mengen in het leven van een vreemd bijenvolk.


De honingproducent kan heel goed zijn eigen bijenvolken vermenigvuldigen, bijen vliegen uit op zoek naar een nieuwe woonplaats als ze gebrek aan ruimte hebben, zwermen wordt dat genoemd. Een uitgezwermd volk wordt opgezocht door de imker en in een nieuwe kast of korf ondergebracht.

11. David het bijenmannetje

Bild: santypan / Shutterstock.com

Als er een bij je huis binnenvliegt hoef je niet gelijk de verdelgers te bellen. Een probleem met bijen kan opgelost worden zonder schade aan de bijen of aan de moer, de koningin van het volk. Bijen zijn heel belangrijk, iet alleen omdat ze honing produceren. Vooral omdat ze veel van onze bloemen en planten bestuiven kun je bijen beter in leven laten en als volk laten verwijderen.

Om dat de doen heb je een bijenmannetje als David nodig. Door de grote bijensterfte in de laatste paar jaren is de bij langzamerhand bezig een bedreigde diersoort te worden. Bijenmannetje David is de aangewezen persoon om een bijenvolk bij je thuis weg te halen en ergens een nieuw thuis te geven,

12. Waarom het bijenmannetje?

Bild: Sushaaa / Shutterstock.com

David kreeg zijn bijnaam omdat hij een gevaarlijk beroep uitgekozen had. Bijen zijn gewoonlijk niet gevaarlijk en zullen alleen steken om zich te verdedigen. Dus als ze zich bedreigd voelen kan het flink mis gaan. En een gedwongen verhuizing zal iedereen als een bedreiging aanvoelen, bijen en ook mensen.


En toch, als hij het voor elkaar krijgt kan het een lonende onderneming worden. De bijen zullen honing gaan produceren en hem helpen bij de therapie die hij aanbiedt, therapie voor extreme angst voor bijen. Maar is dat genoeg voor David. Zal hij ermee instemmen om deze familie en het bijenvolk te helpen? Of moeten de buren toch verder zoeken?

13. Zijn het de bijen die het geluid produceren?

Bild: Daniel Prudek / Shutterstock.com

Een paar bijen bij een raam en een raar geluid in je huis wil nog niet zeggen dat je een bijenprobleem hebt. Voor een kenner als David was er niet veel meer nodig, een paar handelingen als controle zouden genoeg zijn.


Toen David gebeld werd, besloot hij dan ook al snel dat hij onze buren met een bezoek zou vereren. Hij zou het huis persoonlijk komen bekijken om na te gaan of er echt een bijenvolk was dat hun huis, hun nest met dat van de menselijke bewoners deelde. Dat was de enige manier om achter de waarheid te komen, dus de buren stemden ook al snel in met dat bezoek.

14. Het onderzoek met de warmtecamera

David wilde de huiseigenaren antwoorden geven en had daarvoor een speciaal apparaatje in zijn koffertje. De warmtecamera kan warmtebronnen zichtbaar maken, ook in en achter muren. En bijen produceren warmte om hun eigen thuis comfortabel te maken, voor henzelf en voor de poppen in de raten.


Op het beeldscherm van de camera verscheen een groot, rond en rood veld. Rood wijst op warmte, geproduceerd door bijen en de ronde vorm is eigenlijk een handtekening van bijen.


Het was nu dus zeker, er zaten geen knaagdieren in de muren, een heel bijenvolk had onze buren de eer verschaft hun medebewoners te worden.

15. Het raadsel wordt toch nog groter

Bild: Fer Gregory / Shutterstock.com

Hij onderzocht gelukkig meer dan een muur. En wat bleek, het hele huis lichtte rood op. De bijen waren binnen gekomen door een zogenaamd huilgat. Dat is een klein kaatje dat lager in muren wordt aangebracht zodat het huis ken ademen, zodat de lucht in de muren kan bewegen. Door de natuurlijke luchtstroming zal het hout minder snel rotten.


De ingang was gevonden. Maar de bijen hadden zich vermenigvuldigd en waren zo de weg naar de uitgang kwijtgeraakt. Bijen maken dan natuurlijk een nieuwe, kleinere in- en uitgang, en nog een. Zo bleven de volken na het uitzwermen bij elkaar en bevolkten ze het hele huis.

16 Maar nu zaten ze vast

Maar David wordt niet voor niets het bijenmannetje genoemd. Toen hij zich realiseerde om hoeveel bijen het zou kunnen gaan, begreep hij ook hoe groot het probleem was, niet alleen voor de eigenaren van het huis, ook voor de bijen.


David besloot de bijen te gaan verhuizen. Dat was geen klein klusje en het zou wel eens gevaarlijk kunnen worden, maar het moest gebeuren. Het zou een flinke klus gaan worden en de uitkomst was niet zeker. Er was echter een probleem voor de eigenaren, een voorwaarde voor zijn klus, zijn onderneming, en daarvoor had hij de toestemming van de eigenaren nodig.

17. Schade aan het huis

Bild: Bannafarsai_Stock / Shutterstock.com

David zou de bijen niet uit het huis kunnen halen zonder schade aan het huis toe te brengen. Hij had daarbij geen enkele garantie dat de klus succesvol zou worden, er kon van alles gebeuren. Om de bijen gezond en volledig over te brengen zou David zich een toegang moeten verschaffen, liefst zonder de bijen zelf in gevaar te brengen.


Onze buren hadden zo geleden onder het constante zoemen, brommen en trillen dat ze bijna overal mee ingestemd zouden hebben. Ook de kosten mochten geen bezwaar zijn, de waarde van hun huis zou weer terugkomen, en ook dat was natuurlijk belangrijk.

18. En nu aan het werk

Bild: Romolo Tavani / Shutterstock.com

Hij werd wel het bijenmannetje genoemd, maar hij was net zo betrokken bij het leven van mensen als u of ik. Dit was een verhuizing die moeilijk zou worden voor de bijen, voor de menselijke bewoners van het huis maar ook voor hemzelf. Dit was de grootste bijenverhuizing in de geschiedenis en het leek in niets op de kleinere verhuizingen die hij tot u toe had ondernomen.


De bijen hadden een goed huis uitgekozen, een benedenverdieping van baksteen met een tweede verdieping van geïmpregneerd hout dat goed onderhouden werd. Geweldig voor de bijen, niet zo goed voor het bijenmannetje Hij wist dat de korf vrij groot was en dat het huis hem wat problemen zou geven. Maar er was zoveel baksteen dat hij niet wist wat hij kon verwachten.

19. Baksteen is een probleem

Bild: bogdanhoda / Shutterstock.com

Werken met baksteen is niet makkelijk. Baksteen verkruimelt en het kan moeilijk worden het als geheel weg te halen. De bijen gebruiken de bakstenen muren om hun raten aan op te hangen, en het wordt een probleem de bakstenen te verwijderen zonder de raten te beschadigen. Daar worden bijen over het algemeen niet blij van.


Bovendien kan er met baksteen zo veel mis gaan. Het halve huis was opgetrokken uit baksteen, e de bijen zaten achter die bakstenen buitenmuur vast.


We hadden het bijenmannetje onze keuken aangeboden als schafthok, mer zo goed als gratis eten en drinken, om onze buren te helpen. We konden bijna dagelijks zien dat David zich niet goed voelde.

20.David haalt de eerste steen weg

David had een steen met moeite uit de muur gewerkt. Toen kon hij zien hoe smal de spouw, de ruimte tussen de buitenmuur en de betonnen binnenmuur was. David was bang dat als hij klaar was met dit deel van het werk, er niet meer veel bijen over zouden zijn.


Maar er was ook goed nieuws, erg goed nieuws. Toen David een eerste blik kon werpen op de raten en de bijen aan het werk kon zien, leken alle bijen gezond en monter te zijn. David was nu optimistischer dan ooit. Het was mogelijk de grootste bijenverhuizing tot een goed einde te brengen.

21. Een paar observaties

Bild: valeriiaarnaud / Shutterstock.com

Nadat er een baksteen uit de muur was gehaald was het pas echt helemaal zeker. De bijen hadden het huis overgenomen en het waren de bijen die het vreemde geluid veroorzaakten. Maar het thuis dat de bijen voor zichzelf hadden gemaakt, tussen de muren, herbergde een gezond en sterk bijenvolk. Deze bijen wisten wat ze deden.sof deze bijen precies wisten wat ze deden. Maar om hoeveel bijen het hier precies ging wist niemand, ook David niet.


De bijen zaten er al langer dat was zeker. Hier woonde een vast volk in een gebied dat goed bekend was aan de bijen.

22. Steen voor steen afbreken

Bild: Rattasak Pinkaew / Shutterstock.com

Het was veel werk de stenen weg te halen om de raten, de woning van de bijen te bereiken. De stenen moesten een voor een, heel voorzichtig weggehaald worden. Daarbij waren drie belangrijke gegevens betrokken. De eigenaren van het huis en de kosten voor het herstel, maar ook de rest van de buurt en de bijen waren een partij. Een zwerm bijen loslaten, die op zoek gaat naar een nieuw onderkomen in een drukke wijk was best gevaarlijk.


Wij, als buren, maakten ons minder zorgen, want we kenden David, en de buren, we hadden wel vertrouwen in het werk van ons bijenmannetje.

23. Het bijennest groeit

Het bleek met het weghalen van meer bakstenen dat het nest steeds groter en groter werd, meer werk dus voor het bijenmannetje. De bijen zaten al veel te lang vast tussen de muren. Maar de dimensies van het bijennest betekende wel dat de aanpak van het probleem anders moest gaan. Zaten er echt zoveel bijen in de muur?


Gelukkig had David het bijenmannetje veel ervaring, en die ervaring vertelde hem precies wat hij moest doen.


David had een speciale manier ontwikkeld om bijen rustig te houden. Zijn eigen, rustige en stille manier van leven en werken is zijn verzekering tegen boze bijen. Maar ook het speciale bijenpak beschermt hem, een beetje.

24. Hoe meer steken hoe minder pijn

Bild: plew koonyosying / Shutterstock.com

Is David niet bang om door bijen gestoken te worden? Zijn pak beschermt hem natuurlijk maar er zijn bijen die toch doordringen tot een stukje huid. En dan nemen ze wraak, want ze geloven dat David hun nest wil afbreken. En elke steek helpt David minder gevoelig te worden voor het kleine beetje gif dat de bij injecteert.


De ervaring van David betekend ook dat hij in zijn leven al zo vaak gestoken is dat hij zo goed als ongevoelig is geworden, ook voor de pijn. De rust die David uitstraalt geeft ook de bijen rust, en dat helpt bij zijn werk.

25. De houding van het bijenmannetje

Bild: OlgaKok / Shutterstock.com

David is stenen aan het weghalen en er zoemen de hele tijd bijen om hem heen. Maar David is zo rustig dat een klein groepje bijen begint hun nest te herstellen, op zijn schouder. Ondertussen gaar David gewoon en vooral rustig door met zijn werk!


Het gezoem rond zijn hoofd is als muziek voor David, het gezelschap van zijn vrienden. Hij weet dat wat hij aan het doen is de bijen helpt, en het lijkt wel alsof de bijen zich ook bewust zijn van wat hij aan het doen is.
David doet zijn werk ook niet echt voor het geld, hoewel hij met de honing een goed inkomen bij elkaar werkt.

26. Bij al dat geluk is er toch iets mis gegaan

David was niet zo gelukkig met wat hij onder de volgende rij bakstenen vond. De ongediertebestrijders hadden een groot aantal bijen tot dodelijke slachtoffers gemaakt, Allemaal in een hoek van het bijennest, een beetje afgesloten van de rest.


De afsluitingen van bijenwas hadden die bijen van het nest afgescheiden en het gif was niet verder doorgedrongen. Wanneer de afscheidingen waren gemaakt kon David ook niet zeggen, Hadden de stervende bijen hun soortgenoten beschermd door zich af te zonderen?
Helaas vond David ook de koningin dood in die hoek van het nest. En een nest kan zonder koningin niet overleven, hij moest dus zorgen voor een nieuwe koningin.

27. Het zijn geen agressieve bijen

Bild: daggistock / Shutterstock.com

De afscheiding had nog een effect gehad, het overlijden van hun koningin had de bijen niet agressief gemaakt. Dat gaf David weer hoop dat hij dit volk met een nieuwe koningin weer succesvol kon maken. Het was een sterk bijenvolk dat deze kolonie had gebouwd en onderhouden.

Het zou sterk genoeg zijn om ook met een jonge koningin verder te gaan
Dit unieke bijennest had ook een extra grote honigraat gebouwd. In een kast of korf zijn vaak meer dan een honingraat te vinden, maar hier was er maar twee, twee gigantische raten. Ook dat wees op een krachtig volk en het gaf David nog meer vertrouwen.

28. Het zijn meer dan 35000 bijen

Bild: Pear C / Shutterstock.com

Als een honingraat zo groot was, hoeveel bijen zou David dan moeten verhuizen? Het is niet makkelijk bijen te tellen, maar David dacht aan 35000 of zelfs 40000. Dat zijn er wel erg veel en David maakte zich zorgen dat hij ze niet allemaal onder zou kunnen brengen.


Het makkelijks is het de honingraten over te brengen. De meeste bijen blijven bij hun nest en zullen dus gaan naar waar de honingraat is. Het grootste deel van de bijen kan zo redelijk makkelijk verhuizen.
De achterblijvers moeten ook gevangen worden. Dat moet natuurlijk gebeuren zonder bijen te beschadigen of dood te maken. Hoe doe je dat?

29. Een Stofzuiger

Bild: New Africa / Shutterstock.com

Het is bijna ongelooflijk om te zien, maar het Bijenmannetje doet dat met een gewone huis-tuin en keuken stofzuiger. De negatieve luchtdruk is wel aangepast. Het lage vacuüm houdt de bijen rustig en in feite beschermt het ze. De lage luchtdruk zorgt er ook voor dat de bijen wel kunnen blijven ademhalen.


De ervaring met het apparaat heeft David geleerd hoe hij het beste de bijen kan opzuigen, zonder te veel lawaai en zonder pijn voor of schade aan de bijen.


De stofzuiger van David zal bij u thuis weinig stof opzuigen, maar hier was een apparaat speciaal aangepast voor het doel.

30. De bijen hebben nu veel tijd nodig

This image has been resized with Reshade. To find out more visit reshade.com

Bijen maken geen honing als ze geen koningin hebben. Een volk zonder koningin zal dus niet lang overleven. Maar een bijenvolk heeft wel een reservebasis aan jonge moeren in diverse stadia van ontwikkeling.
David hoefde alleen maar van zijn andere kasten een aanstaande koningin te kiezen die bijna klaar was om haar rol op zich te nemen.


David besloot ook hun voormalige omgeving na te maken door het volk in een verticale kast te plaatsen. Die speciale kast betekende wel dat het volk niet bij een andere imker ondergebracht kon worden, de kast was uniek. Net zo uniek als het bijenvolk uit de muur.

31. De nieuwe koningin moet geaccepteerd worden

Bild: tomertu / Shutterstock.com

Toen David de nieuwe koningin in de kast plaatste leek het eerst op een mislukking. De bijen accepteerden hun nieuwe doel in het bijenleven niet. Pas na een paar uur begonnen ze zich normaler te gedragen, de nieuwe koningin kon beginnen met het leggen van eieren, nadat ze bevrucht zou worden.


De larven van een bijenvolk groeien op en de honingraat, in speciale cellen. Ze worden voortdurend gevoed op een mengsel van honing en stuifmeel, en groeien zo uit tot volwassen bijen.
De koningin legt alleen maar eieren en probeert daarna alleen maar te rusten, te eten en meer eieren te leggen.

32. Honing Produceren

Bild: Africa Studio / Shutterstock.com

De bijen begonnen al snel met het maken van honing en het opslaan van stuifmeel. Toen wist David dat het grootste verhuisproject van zijn leven volbracht was.


Nu zes maanden later is het grootste bijenvolk van David in goede gezondheid en hard aan het werk. Onze buren hopen echt nooit meer zo iets mee te maken, maar zijn erg blij dat de bijen de verhuizing zo goed overleefd hebben. Een beetje trots zijn ze ook wel, het is tenslotte ook een beetje hun bijenvolk.


Wij hebben als buren eigenlijk alleen maar indirect met het probleem te maken gehad. Toch heeft het ook op mij enorme indruk gemaakt.